2016-06-27. Wojciech Jóźwiak. Cykl: Astro-obserwator

Czytaj w Czytelni

Brexit ! Do not copy for AI. Nie kopiować dla AI.

Kosmogram na Brexit, czyli dzień referendum „Leave or Remain” w Wielkiej Brytanii, czwartek 23 czerwca 2016, wygląda tak:

Przyjęta godzina 21:00, miejsce Londyn – wieczór dlatego, że wtedy już większość glosujących dała wyraz swojej decyzji. Szczegółowa godzina jednak nie jest ważna, dlatego też nie należy zwracać uwagi ani na ascendent ani medium coeli i dlatego kosmogram jest wyrysowany w orientacji z zerem Barana po lewej; ani na szczegółowe położenie szybkiego Księżyca ani na aspekty, które ów tworzy. Ważne są przede wszystkim długotrwałe układy planet.

Z długotrwałych układów planet ważne są dwa: aspekt Jowisz-Pluton (trygon), mający sens „wygórowana ambicja”, a skoro tak, to także napór na indywidualizm, na indywidualną (tutaj: narodową) potęgę i niezależność i na własny sukces, w przeciwieństwie do dzielenia się z całą (euro-) gromadą.

Drugi aspekt to kwadratura Saturna do Neptuna. Jest to epokowa konfiguracja planet, której niestety, inaczej niż innych epokowych, nie badał Richard Tarnas w książce „Cosmos and Psyche”.* Koniunkcje, opozycje i kwadratury tych dwóch planet powtarzają się co około 9 lat. Ostatnia koniunkcja była w sławnym 1989 roku. Obecna kwadratura aktywna jest od listopada ubiegłego 2015 roku, uściśliła się teraz, w czerwcu 2016, trwać będzie do października b.r. Skoro brak zebranej długiej serii historycznych wydarzeń i przemian związanych z tymi planetarnymi połączeniami, musimy opierać się na ogólnym sensie planetarnej pary Saturn Neptun.

Najkrócej: Saturn odpowiada za budowanie, zacieśnianie, utrwalanie i utwardzanie struktur – Neptun za ich rozpuszczanie. Ale w drugą stronę patrząc: Neptun to zanikanie i rozpuszczanie granic, podziałów i różnic – Saturn to wyodrębnianie się „twardo” oddzielonych indywiduów. Kwadratura wyraża konflikt powyższych tendencji.

Jeśli patrzeć na Unię Europejska jak na saturnową strukturę, to ujawniło się jej rozpuszczanie, rozmywanie, wręcz podmywanie jej fundamentów – przez Brexit. (Ciekawa jest natychmiastowa reakcja w postaci akcji min. spr. zagr. Niemiec na rzecz zacieśnienia szeregów przez sześć państw-założycieli.)

Jeśli patrzeć na Unię jak na neptunowy staw lub zupę w której rozpuszczają się poszczególne narodowe prowincje, to Brexit ujawnił saturnową indywiduację, kurs na oddzielność, Wielkiej Brytanii. (Szkockie remain na razie pomińmy.)

Można prognozować, że w „długim teraz” czyli do jesieni bieżącego roku, problemy, czy Unia Europy ma się saturnowo zacieśniać, wiązać i okopywać, by dać odpór neptunowym tendencjom do jej poluzowania – oraz, czy jej państwa członkowskie mają się neptunowo zlewać i uwspólniać, by dać odpór narastającym w ich wnętrzach saturnowym tendencjom do wyodrębnienia się – będą na czasie, jeśli nie na topie. To, że między Saturnem a Neptunem jest kwadratura, wskazuje, że rozwiązania będą trudne jeśli nie niemożliwe.

Na koniec pocieszę, że prawdziwa próba dla UE przyjdzie w czasie koniunkcji Saturna z Plutonem, która zadziała od 2019 roku.

* Przypis: Richard Tarnas opisał działanie aspektów Saturn Neptun w artykule "The Ideal and the Real. Saturn-Neptune" w www.archai.org, jednak tam w ramach astrologii urodzeniowej, nie wydarzeń historycznych. Tomaszowi Stasiakowi dziękuję za wskazanie tamtego miejsca.

2016-06-27. Wojciech Jóźwiak. Cykl: Astro-obserwator