2024-03-06. Wojciech Jóźwiak. Cykl: Binastrie

Czytaj w Czytelni

Binastria Księżyc Pluton ! Do not copy for AI. Nie kopiować dla AI.

Transkrypcja webinarium 2024-03-06. –

Dobry wieczór, możemy zaczynać. Dzisiaj jest o binastrii Księżyc Pluton. Jeden z najtrudniejszych punktów astrologii, bo w zasadzie wszystko tu jest możliwe. Trochę przesadzam... Zaczniemy od tego, czym jest Pluton i za chwilę przypomnimy sobie, czym jest Księżyc. Więc tutaj dałem rysunek, wykres, który chodził na ekranie tydzień temu w równoległym kursie prognozowania.

Mianowicie tam pokazywałem i tutaj repokazuję, że trzy ostatnie planety, czyli trzy planety transsaturnowe od Urana w górę, z których Pluton nie jest uważany ciągle za pełnoprawną planetę, ale  tym się nie przejmujemy – że trzy transsaturnowe planety, czyli Uran, Neptun i Pluton symbolizują trzy rodzaje transgresji, czyli trzy rodzaje przekraczania granic. Granice symbolizuje Saturn, tamte trzy planety są dalej w kosmosie, wobec tego granice saturnowe przekroczyły i same to przekroczenie granic, to co jest za granicą, reprezentują, symbolizują.

(Jest ciekawe, jak się zmienił język i nasze językowe wyczucie świata. Mam takie wrażenie, że terminy zagranicą i zagraniczny, zagranica, pisane jako jedno słowo, zagranicą, nie wiadomo czy pisane dwoma słowami czy jednym, i zagraniczny jednym słowem, że te słowa, które miały ogromną moc rażenia w czasach mojej młodości, teraz w ogóle wyszły z użyciu. Nie mówicie, że ktoś pojechał za granicą. Trzeba powiedzieć dokąd, bo samo słowo zagranica, czyli poza polską zupełnie przestało znaczyć cokolwiek. A to dlatego, że do 1989 roku, a może jeszcze trochę dalej, przekraczanie granic było trudne, uciążliwe, niemożliwe itd. Saturn totalitarny nas mocno trzymał na uwięzi, w swoich granicach.)

Więc trzy rodzaje przekraczania granic... i Uran tutaj reprezentuje pierwszy plan przekroczenia granic, czyli w dal, a także w przyszłość, a także w kulturową, społeczną egzotykę. Do jakichś Indii, chociaż Indie są bardziej Neptunowe, do jakiejś Tajlandii, albo do jakichś starych hipisów, czy starych punków, coś takiego, klubu anarchistów w Birmingham. To są takie uraniczne podróże.

To też odpowiada temu, że pierwszym znakiem zodiaku za saturnowym Koziorożcem jest uraniczny Wodnik. Kiedy idziemy krok dalej, spotykamy neptunowe Ryby i planetę Neptun. Neptun oznacza przekroczenie granic, granicy między realem i wizją, między realem, a tym co wyobrażone.

To co wyobrażone może być produktem naszego umysłu, a może być też produktem alternatywnej rzeczywistości. Neptunowe treści jawią nam się jako nieprzynależne do ego, tylko przychodzące skądś. Właśnie jakieś wizje, inspiracje, dziwne pomysły, gra wyobraźni.

A najbardziej Neptunowym światem, który niektórych z nas nawiedza, nachodzi czasami, a niektórych często, bo to jest ich zawód, jest ten rodzaj alternatywnej rzeczywistości pozamaterialnej, której istnienie zostało ponad wszelką wątpliwość stwierdzone i która ma swoje reguły, więc również ma charakter Saturnowy, o dziwo. Tą alternatywną rzeczywistością jest świat pojęć matematyki, czyli jest matematyka, świat matematyki, który jest neptunowy.

Trzecie przekroczenie granicy, to jest przekroczenie granicy między tym co bezpieczne i niebezpieczne i to reprezentuje Pluton. (Tutaj się zastanowiłem, czy te trzy rodzaje granic dałoby się przyporządkować trzem podstawowym jakościom enneagramu, ale nad tym muszę się osobno zastanowić, później coś napiszę.) Więc Pluton patronuje porzuceniu strefy komfortu, reprezentuje porzucenie tego co bezpieczne, bezpiecznego świata, bezpiecznych rodzinnych pieleszy i wejście w obszar ryzyka, tu jak napisałem, obszar zagrożenia, w przestrzeń nie do życia. I tu już widać, że Pluton i Księżyc ostro się kłócą, bo ta sfera bezpieczeństwa to jest dom, to jest rodzina, to są rzeczy, których nas nauczono w dzieciństwie, to jest właśnie to bezpieczeństwo świata domowo-rodzicielskiego, a tu trzeba to opuścić i zanurzyć się w to co obce i groźne.

Więc o tym mówi połączenie tych dwóch czynników, o tym mówi binastria Plutona i Księżyca, czyli mówi o porzuceniu bezpieczeństwa, ale też mówi o wielu innych rzeczach i tutaj o tym mówi następna plansza. Zatem, Księżyc i Pluton to są konfliktowe przeciwieństwa, to są przeciwieństwa, które nie tylko kiedy występują razem, stwarzają, kreują konfliktowe czy ekstremalne napięcia. To są konfliktowe przeciwieństwa, przeciwne energie, które w dodatku konkurują o nasze zasoby mentalne i w ogóle o nasze zasoby.

Wobec tego tam, gdzie działają jednocześnie Księżyc i Pluton, trudno jest wysiedzieć, trudno jest zająć miejsce. To jest podobnie jak przy binastrii Księżyca i Urana, dość podobne zjawiska zachodzą. Niżej wypisałem co Księżyc oznacza, szczególnie właśnie w kontekście porównywania go z Plutonem.

Księżyc to jest to, co bliskie, to już przed chwilą mówiłem, że Księżyc wskazuje nam na dom, na właśnie to, co bliskie w sensie bliskości fizycznej, ale również bliskości psychicznej. To jest bliskie, coś bliskie fizycznie, to jest nasza nisza, którą zasiedliliśmy, to jest właśnie ten obszar, nad którym panujemy, a także to jest to, z czym możesz się utożsamić – przecież mówimy, że coś mi jest bliskie, np. jakaś muzyka jest mi bliska, czyjeś zainteresowania są mi bliskie, czyjeś poglądy są mi bliskie, czyli z poglądami osoby X utożsamiam się. 

Uranika: "Księżyc w Skorpionie." – Za chwilę będę mówił, że Księżyc w Skorpionie to nie jest wesoło. Nie, się śmieję, nie jest wesoło. To, z czym możesz się utożsamić.

Dalej, utożsamienie się z czymś, to jest też naśladowanie i pójście za tym czymś lub za kimś takim, więc to, co jest ci bliskie, jednocześnie naśladujesz  – lub to, co jest bliskie, zachęca cię do naśladowania i do bycia prowadzonym przez to. To following, na to nie mamy polskiego słowa, nie będziemy mieli. Zachęca do following, żeby pójść za tym.

Dalej, Księżyc symbolizuje rodzinę widzianą od strony opieki, opieki nad kimś, kto rośnie, kto jest słaby, ale konieczna jest mu troska, wychowanie, uprawa. To jest cała ta znaczeniowa prowincja Księżyca, ale także Księżyc oznacza życie, oznacza to, co żyje, to, co żywe. (Również psy, które tutaj są w dużej ilości w tym domu, są pod pieczęcią Księżyca.)

Także pokarm, dosłownie to, co wkładamy do ust, czym się odżywiamy, ale również to, co nas zasila energetycznie, w sensie przenośnym, jakiś pokarm duchowy, intelektualny. Też popatrzmy, czym karmimy nasz intelekt. To wszystko jest pod władzą Księżyca, to jest sfera księżycowa.

Jeśli w pewnym horoskopie określisz, co jest rządzone przez Księżyc, co należy do tej rodziny wskaźników, którymi zarządza Księżyc, to będziesz mieć też pojęcie o tym, czym się karmi twój intelekt. Ja to mówię i przedstawiam sobie własny horoskop, który ma bardzo rozbudowaną sferę księżycową, ale to dygresja. Dalej Księżyc odpowiada za komunikację w szerokim znaczeniu, czyli wymianę informacji, ale jak mówił Claude Lévi-Strauss, również wymiana kobiet między rodami była formą komunikacji, więc ta komunikacja i wymiana służą wspólnocie, służą tworzeniu wspólnoty, zapisaniu się do tej wspólnoty, byciu razem, z tego powstaje plemię, powstaje społeczność. I to jest wszystko pod Księżycem. 

Pluton. Pierwsza rzecz, jaka przychodzi do głowy przy zastanawianiu, rozważaniu, co symbolizuje Pluton, Pluton symbolizuje, czy reprezentuje wyjątki, prawda? Księżyc reprezentował to, co powszechne, to, co oczywiste, to, co w oczywisty sposób konieczne, żeby żyć.

O tyle Pluton reprezentuje wyjątki, coś jest poza, coś jest obce, co zresztą się zgadza już z tym obrazkiem, gdzie Pluton jest za granicą, gdzie zaczyna się niebezpieczeństwo, czy symbolizuje to zagranicę. Wyjątki, coś, co nie pasuje do całości, prawda? To, co jest księżycowe pasuje, to, co jest plutonowe nie pasuje. Również postawa "ja jako wyjątek", ja jako pewien byt niezwykły – i od razu mówię, plutonicy mają skłonność do myślenia, że są niezwykli, że są jakby nie z tego plemienia, że są obcy, ale wobec tego wiele im się należy, żądają tego, żądają specjalnych względów.

Tutaj się włącza temat Księżyc w Skorpionie, ludzie z Księżycem w Skorpionie, tak jak ich kilkoro z nich poznałem, wymagają specjalnych względów dla siebie, specjalnego traktowania się, oddawania im specjalnych części swojego czasu, swojej uwagi, i tak jak (zwykle) plutonicy, są w tym wymaganiu bezwzględni, bo bycie wyjątkiem to jest jednocześnie bezwzględność. Względność to jest porównywanie, wynika z porównywania. Ja się mogę porównywać z innymi, takim mistrzem porównywania się i porównywania innych w Zodiaku jest Waga, jest znak Wagi.

Za Wagą jest Skorpion i tam jest granica między tym oto zwykłym światem, a światem zagranicznym. Po tej stronie jest Waga, po tamtej stronie jest Skorpion i właśnie wraz ze Skorpionem wchodzi bezwzględność, czyli jesteś moim wrogiem, jeżeli mnie porównujesz z kimkolwiek, mówi Skorpion, w tym księżycowy Skorpion, który bardziej jest przywiązany do różnych drobiazgów, do różnych codzienności, do gry codziennością. Człowiek ze Słońcem w Skorpionie wyjdzie z domu i tam będzie grał swoje gry. Człowiek z Księżycem w Skorpionie w te gry będzie grał między bliskimi.

Sytuacja wyjątkowa: Pluton reprezentuje również sytuacje wyjątkowe, stany wyjątkowe, tak jak stan wojenny w Polsce kiedyś. Ogólnie Pluton reprezentuje sferę poza komfortem, czyli to, co było na tym obrazku, obszar poza komfortem, przekroczenie linii komfortu.

Pluton to jest to, co bardzo ładnie to nazwali Arabowie, jeśli nie w Koranie, to w jakichś komentarzach do Koranu, w literaturze koranicznej: podzielili świat na świat Islamu, Dar al-Islam i na świat wojny, dom wojny, Dar al-Harb, czyli dom wojny. I w tych dwóch słowach (bo al to jest rodzajnik) Dar al-Harb, skomasowali, skumulowali i Księżyc, i Plutona. Harb to jest wojna, to jest Pluton, a Dar al-coś to jest dom czegoś. Dom, tak, dom wojny. Jest jeden dom pokoju, Islamu i jeden dom wojny. Osobny dom wojny. No więc Pluton mówi o tym, co się dzieje w tym domu wojny. Tam, gdzie się stacza walki.

Dalej Pluton reprezentuje wszystko to, co skrajne, co ekstremalne, sytuacje krańcowe. Sytuacje krańcowe, w których trzeba uruchomić ostateczne rezerwy.

I być może, ja tego dobrze nie zbadałem z tej pory na mnóstwu przykładach, które miałem na warsztacie, że właśnie być może pozycja Plutona w horoskopie urodzeniowym wskazuje na posiadanie tych rezerw i jak wielkie one są. Napisałem pozycja kota na plecach, dlatego że to jest dobra ilustracja, dobra metafora, czy przypowieść pokazująca tą ostateczną rezerwę. To jest kot, który zaatakowany przez silniejszego przeciwnika przewraca się na plecy i pokazuje pozornie miękki i odkryty brzuch. I wtedy ten większy drapieżnik już się cieszy, że go zaraz rozerwie. Tymczasem sam dostaje cios w paszczę, w nozdrza tylnymi łapami, które mają silne pazury i które uderzają dużo silniej niż przednie łapy i niż szczęki kota. Wtedy więc kot rzuca wszystko na jedną szalę i ma szansę wygrać tą ostateczną bitwę. Tak jak w filmie, ale nie, nie przypomnę sobie ani aktora, ani filmu, ani resztę. Może po seansie, bo tam też była taka sytuacja w tym filmie.
("Rob Roy", 1995, reż. Michael Caton-Jones, w końcowej scenie walczą Liam Neeson i Tim Roth.)

Ekwiwalenty. Tu mówimy właśnie, że Księżyc i Pluton reprezentują przeciwieństwa, które trudno jest zgrać, które powodują, że u księżycowych plutoników właśnie coś z nich wybija, jakieś osobliwości wybijają. A poza tym księżycowi plutonicy przede wszystkim są plutonikami. Są plutonikami, co oznacza, że ta skłonność do wyjątkowości, to bycie wciąganym przez sytuacje wyjątkowe, nawet chcenie tych sytuacji wyjątkowych u nich występuje. Jeśli ma się koniunkcję Księżyca z Plutonem, to nie tylko w horoskopie jest obecna binastria, czyli współdziałanie Księżyca z Plutonem, ale Księżyc jako światło (jedno z dwóch świateł) podnosi wartość Plutona, wyciąga go z tła, wywindowuje go, wobec tego działa tak jak inne czynniki, które czynią planetę dominującą. Więc w koniunkcjach albo kiedy Księżyc i Pluton jednocześnie leżą na osiach, Księżyc działa jako czynnik aktywujący Plutona. (A czy Pluton aktywuje Księżyc, to jest sprawa już bardziej wątpliwa.)

Ekwiwalenty, jakie przychodzą do głowy, to znaczy ekwiwalenty w sensie takim, że układy horoskopowe, w których jedna z tych planet nie występuje jawnie, – najbardziej oczywiste są te, które wypisałem, tj. Księżyc w Skorpionie. – Ale ma się wspomniane ostre cechy plutonowo-księżycowe wtedy, kiedy jeszcze coś dodatkowo zaostrza to położenie Księżyca. Można powiedzieć, że sam Księżyc w Skorpionie to jeszcze nie wszystko, bo żeby te ostre cechy charakteru przejawiać, to warto mieć jeszcze silnego Marsa, Marsa na osi, znaki ogniste podkreślone, wtedy człowiek jest bardzo dynamiczny. A jak nie, to będzie gdzieś tam siedział w swojej prywatności księżycowej i Pluton będzie go dusił. Złość do gardła przychodzi.

Uranika pyta o punkt pięciokrotny ognisty. Tak, w Skorpionie jest punkt pięciokrotny ognisty w 6 stopni Skorpiona i to wystarczy. Tzn. jak tam coś się ma, Księżyc, Wenus, a może na przykład Merkurego, nie mówiąc o Słońcu, to te cechy księżycowo-plutonowe dają znać o sobie.

Drugim ekwiwalentem jest Pluton w Raku. Zastanawiałem się, czy nie błądzę w tym momencie, ponieważ to jest cecha ewidentnie pokoleniowa, więc żeby w horoskopie indywidualnym ją przejawiać, to po pierwsze trzeba się urodzić w bardzo szczególnym czasie, a po drugie trzeba jeszcze mieć Plutona podkreślonego przez inne czynniki horoskopowe, czyli aktywowanego, ale sama ta sytuacja rzeczywiście jest cenna poznawczo, dlatego że w ostatnich czasach Pluton szedł przez znak Raka od roku mniej więcej 1913 do roku 1946. Zresztą ta końcówka to już była bardziej w okolicach Zera Lwa.

Szedł w okresie międzywojnia i obu wojen światowych, czyli mówiąc w stylu bardziej baśniowym, Pluton przechodzący przez znak Raka wywołał i ściągnął na ludzkość obie wojny światowe i bardzo burzliwy, nieprzyjemny, a dla niektórych fatalny okres międzywojenny. Dla niektórych szczytny: dla Polaków, a dla niektórych będący piekłem, jak dla Rosjan albo Hiszpanów. W archiwach AstroAkademii są webinaria i wykłady (webinaria przypisane jako teksty), o tym, że znak Raka jest dla Plutona jednym z czterech wyróżnionych, tzn. że Pluton w Raku jest jedną z czterech zodiakalnych sytuacji, kiedy Pluton szaleje.

Rak jest jednym z czterech znaków, kiedy Pluton szaleje, tzn. wyświetla wszystkie swoje ekstrema, ekstremalizmy, ekstremalne sytuacje. Jednym jest Rak, drugim Lew, trzecim Koziorożec, czwartym Wodnik. Czyli teraz żyjemy w epoce plutonicznie naładowanej, ale nie cieszmy się tym.

Mamy do opowiedzenia kilka horoskopów. W większości znanych nam, bo w większości korzystałem z istniejących zasobów i tę listę zaczyna nam nasz ulubiony Roman Polański. Ja mam taki odruch, że jak myślę o binastii Księżyc Pluton, która jest reprezentowana przez koniunkcję (bo może być reprezentowana jeszcze inaczej, ale jeżeli taki najczystszy przypadek dynastii to jest aspekt, czyli wśród aspektów koniunkcja) to mi staje przed oczami Polański.

Ze swoją koniunkcją Księżyca z Plutonem równo w medium coeli, czyli wybitnie wskazaną, wybitnie zaznaczoną w horoskopie, wybitnie wyniesioną, wylewarowaną.

Oprócz tego on ma kilka innych wyrazistych cech. Widzimy, że ten Pluton i ten Księżyc jest związany aspektem z Marsem. Mars jest w opozycji do Urana i to jest cała taka ADHD, taka nadaktywność, nadgorliwość, nadchcenie, nadwola. To wszystko, co przez całe swoje długie życie Polański wykazywał, a za młodu szczególnie. Dalej jest Słońce w Lwie i to w podwójnie ognistym punkcie 5-krotnym 24 stopnie Lwa z niewieloma minutami.

Również ma komplet cech, wykazywał, być może wykazuje nadal, chociaż nie znam jego stanu zdrowia ani formy obecnej. Jest człowiekiem dość wiekowym już. Jak ogląda się jego zdjęcia czy filmy z nim, nagrania z nim z dawnych czasów, to widać jaki to był lew.

Wsparcie na szkło z taką rywalizacją, że tu patrzcie na mnie, ja najlepszy. Wszystko wokół mnie się kręci, więc ten zmysł był potężny u niego. Też widzimy koniunkcję Jowisza z Wenus, czyli też takie parcie na powodzenie, na przyjemności, na kasę również.

Widzimy Marsa, Mars jest w sekstylu do Słońca, a w połowie tego sekstylu jest Jowisz i Wenus razem, ten kompleks Słońce i Jowisz. Mars daje umiejętności kierownicze, te umiejętności szefowskie, kierowania ludźmi, skupiania ludzi wokół siebie i pchania ich do wspólnego celu, reprezentuje również punkt sześć stopni lwa ziemny, gdzie Polański ma Merkurego, więc umysł szefa, zarządca, zarządzającego przedsięwzięciem, to robił. Tu można by się rozwodzić nad aspektami między Marsem i Jowiszem, Marsem-Wenus, Marsem-Słońcem, to wszystko jest korzystne.

Było źródłem jego talentu, talentu reżysera, talentu tego, kto zarządza ludźmi, którzy są jak wdzięczny surowiec w rękach tego reżysera. Tu jeszcze tak mówiłem o talentach szefa, znaczy słowo szef, jeżeli je zestawiamy z enneagramem, staje się ścisłym terminem, znaczy jest to ósmy punkt enneagramu i Polański, tak jak go potrafię znać, rozpoznać na podstawie zdalnie, bo nigdy go nie widziałem w życiu, nie rozmawiałem, jest tak, on jest ósemka szef, znaczy jest typem ósemka szefa. Co jest źródłem jego upadków? Źródłem jego upadków jest koniunkcja Księżyca z Plutonem, znaczy koniunkcja Księżyca z Plutonem jest źródłem jego upadków, ale, przepraszam, źródłem jego upadków, ale A jest źródłem jego może nie tyle talentu, co tematów jego talentu, tematów jego talentu, dlatego że zajmuje, o czym są jego filmy? Jego filmy są o sytuacjach, w których nie da się żyć, w sytuacjach nie do życia.

Pierwsza jego etiuda słynna, dwaj panowie z szafą, przedstawia dwóch mężczyzn, którzy dźwigając szafę wychodzą z morza, po czym natrafiają na serię wydarzeń, serię przemocy, serię przemocowych wydarzeń, które najwyraźniej pod ich wpływem wracają do tego morza. Wyszli ze swojego bezśmiertelnego morza, symbol wody, który księżycowy, Księżyc wraku, który występuje chyba we wszystkich filmach Polańskiego i co? I wejście w świat, wyjście w świat, który jest nie do życia, który jest obszarem zagrożenia, który wymaga i który wymaga uruchomienia w sobie ostatecznych rezerw. To jest polański.

A w tym wszystkim jeszcze działa Księżyc jako kobieta. I ja tutaj wypisałem jego trzy takie, najpierw trzy, a potem czwartą, cztery kobiety, które się zaznaczyły w jego życiu, a te trzy pierwsze to się zaznaczyły tak, jak ostrze szabli się zaznacza na ciele, na skórze. Analiza wariancji mówi, nóż w wodzie, tygrys maj mówi, nieustraszeni łowców wampirów, nóż w wodzie jako Pluton wraku, mówi Lola, ależ tak, i w koniunkcji z księżycem, to jest dokładnie to.

Ta symbolika mu przebijała z jego horoskopu, do życia przebijała. I tu wypisałem cztery kobiety, które zaznaczyły się w jego życiu, ale zaznaczyły się tak, jak ten nóż w wodzie, znaczy jak nóż wbity w ciało się zaznacza. Sharon Tate, wspaniała i wspaniały urody kobieta, która miała zaraz urodzić pierwsze ich dziecko, która została zamordowana przez drugą kobietę, to znaczy Susan Atkins, wykonawczynię wyroków, jak się nazywał ten zbrodniarz na odległość, Charlesa Mansona.

Po czym w okresie, kiedy po śmierci Tate, Polański nie bardzo wiedział, co ze sobą począć, znaczy popadł w dziwny stosunek z Samantą Zimmer, czy niemieckie nazwiska, jak i następne. Powiedzmy, że Zimmer, to się czyta, za którą groziło mu siedzieć. Znaczy, że władze uznały to za gwałt na nieletniej i groziło mu pójść siedzieć.

Wobec tego uciekł ze Stanów. No i po tych tarapatach z kobietami znalazł wreszcie wytchnienie i przystań u boku Emmanuele Seigner. Chociaż też po niemiecku powinno to się czytać, Seigner.

Emmanuelle Seigner, ale popatrzmy. Emmanuelle Seigner, ja ściągnąłem tutaj na ekran zdjęcie. Film wszedł na ekrany w roku 1988.

Widzimy tutaj Emmanuelle Seigner i Forda Harrisona. Ford Harrison jest starcem w tej chwili. Znaczy ów, no 50-letni wtedy mniej więcej. To było 40 lat temu, więc ludzie się mocno zmienili. Emmanuelle Seigner też nie jest tą laską, super laską z tego filmu. Chociaż jak to się mówi, dobrze się trzyma jako starsza pani.

Co się tutaj dzieje? To jest sytuacja ekstremalna, sytuacja krańcowa. To znaczy Emmanuelle Seigner schodzi po dachu, trzymana, asekurowana tutaj za rękę, trzyma ją za rękę Harrison Ford. Natomiast tutaj za tą rynną jest przepaść, znaczy przepaść podwórka, podwórza w Paryżu z tego paryskiego dachu grozi.

Czy ona coś podgląda, podsłuchuje? Już nie pamiętam tych momentów. Tak, to jest film Frantic. Ja zapomniałem powiedzieć tytułu tego filmu.

To jest film Frantic, w którym grają wszystkie elementy filmów, te plutoniczne elementy filmów Polańskiego. To znaczy intryga jest taka, że porwana zostaje żona Harrisona, to już taki tłuszcz nazwijmy, nie przypominajmy sobie jak się nazywali w filmie. Znaczy ona znika, ona znika spod prysznica, woda, prawda? Znika wiodąc kąpiel pod prysznicem.

Harrison szuka sytuacji komfortu, Wenusowej kąpieli, eleganckiego hotelu, wypasionego zjazdu naukowców, czyli jakby kwintesencja dopieszczonej mieszczańskiej kariery, prawda? Zamienia się w piekło. Ta granica zostaje złamana, wchodzi w miejsce księżyca i Wenus i znaku raka wchodzi Pluton, czyli właśnie świat, w którym Harrison się znajduje sam, bez pomocy, znikąd, musi sobie radzić i walczy do końca. Ten poczciwy naukowiec uruchamia w sobie jakieś właśnie ostateczne moce fajtera, człowieka walki, wojownika, takiego, który musi grać o śmierć lub życie.

Nie wie o co chodzi przez trzy czwarte filmu. Tak, tak, tak. I rozwija się dramat, mówi analiza wariancji.

Tak, dokładnie. Tutaj podpowiada, wcześniej podpowiedziała Saskia, no i skrajne relacje międzyludzkie, jako temat filmu Polańskiego, jak na przykład gorzkie gody. Tak, opiera, że jak mówię, wszystkie filmy Polańskiego są mniej lub bardziej o tym.

Na końcu w ostatniej scenie Seigner zostaje zastrzelona przez gangsterów. I ostatnie słowa są zimną. I dzieje się to na brzegu Sekwany, na brzegu rzeki, czyli ta kobieta, która była takim medium dla Plutona, wraca do siebie, do wody, do Księżyca w Raku.

I ona zasypia na jego rękach, mówiąc "zimno". Tak, tutaj jeszcze przy okazji zaznaczyłem ich, nie wiem czy zamieściłem, ale jeśli nie zamieściłem, to zamieszczę link do tego horoskopu na kanwasie. Mianowicie należy podziwiać ich relacje, relacje, synastrię między ich horoskopami, że się oni straszliwie dobrali.

Dobrali się, jak to mówi, w korcu maku. Długo się musieli szukać. A różnica wieku między nimi jest 33 lata.

Polańskiego 33 lata, kiedy ona się urodziła i czekali następne... Nie, nie jej miała laty, kiedy się urodziła. Przepraszam, liczba 30, że Polański urodził się w 1933 roku, a Seigner 33 lata później. Znaczy widzimy koniunkcję jej Księżyca i jego Słońca.

Następnie widzimy jej Merkurego na koniunkcji Księżyca z Plutonem. Czyli tutaj jest lajtowo. Ona jest w stanie zrozumieć jego głębokie świry i przejść intelektualnie do porządku nad nimi.

No i widzimy tutaj potężny przyciąg, znaczy przyciągający czynnik, czyli trygon Wenus i... Trygon Wenus, trygon do Wenus. Jej Wenus jest w końcu byka, jego Wenus jest w końcu panny. Jeszcze tutaj jest podkreślona... Ta Wenus jest podkreślona Jowiszem po stronie Polańskiego, a Medium Coeli po stronie Seigner.

Ona nie ma, nie ma żadnych dynastii księżycowo-plutonowych. Drugi przykład dynastii w postaci koniunkcji między Księżycem i Plutonem to jest Wolfgang Amade Mozart.

Wolfgang Amade, to imię zwykło się mówić po łacinie Amadeus, czy Amadeusz, ale się okazuje, że tak piszą różne Wikipedie w różnych językach, że on się nie używał, znaczy inaczej. On się nazywał Theophil, a to zostało przetłumaczone na francuski i on podpisywał się Amade. Znaczy tak na niego mówiono z francuska.

Chociaż był Niemcem, chociaż są, no trudno dzisiaj ustalić jaki był w narodowości, ponieważ nie był ani Niemcem, w sensie obywatela państwa niemieckiego, bo ono nie istniało. Nie był poddanym obywatelem austriackim, ani poddanym cesarstwu austriackiego, chociaż był w Austrii, działał i miejsce, gdzie się urodził i spędził większość życia, czyli okolice Salzburga. Teraz należą do Austrii, więc Austria się może do niego przyznawać, ale wtedy to było osobne państwo.

Rządzone w zasadzie będącym lennem Rzymu papieskim. Znaczy księstwo biskupie, rządził książę biskupa, któremu Mozart podpadł, po prostu wyrzucił go z posady, co zdaje się było jednym z wielu przypadków w jego życiu, że był wyrzucany, tracił pieniądze, zbierał je gorączkowo, wydawał, że żył cały czas ponad stan, ponad poziom swoich dochodów. Znaczy były wieczne problemy z pieniędzmi u niego.

Był cudownym dzieckiem, zaczął grać i komponować mając trzy lub cztery lata. Był hodowany na właśnie takie genialne muzyczne dziecko przez swojego ojca, również muzyka i kompozytora. Był pokazywany jako osobliwość, prezentowany na różnych koncertach, imprezach od wieku dziecięcego.

Jak widzimy żył bardzo krótko, 35 lat, zmarł na chorobę, która zdaje się teraz jest uleczalna. Na czym by polegało to ekstremum? Widzimy, że ta koniunkcja jest w strzelcu i w punkcie, który jest w tym punkcie, w samym tym punkcie, z różnicą paru minut jest w tym punkcie, o którym mówię, czyli w podwójnie ognistym punkcie siedmiokrotnym około 17 stopnia strzelca, który ten punkt każe się śpieszyć, każe zasuwać, skojarzony jest z kartą Tarota ósemką nie pochodni, tylko kijów, ósemką kijów, która w kodzie Crowleya nosi hasło swiftness, czyli właśnie szybkość, bystrość, bieganie z dużą prędkością. Myślę, że to jest główny klucz.

Oprócz tego wodnik, oprócz tego muzykę, muzyki się możemy domyślić w tym wielkim wpływie Neptuna i Jowisza, ekscentryczności, czyli jego ekscentryzmu zachowań i trybu życia domyślamy się przez dominującego Urana, który jest dokładnie na descendencie i działa pośrednio poprzez obsadę aż trzech punktów znaku wodnika i aż trzech punktów w wodniku. Natomiast chyba rzeczywiście trzeba powiedzieć, że Księżyc w koniunkcji z Plutonem niezwykle reaktywowały, rozdymały więc, do rozdęcia prowadziły te talenty, które się mieszczą w tym punkcie, przede wszystkim jakaś nadprodukcja. On był w swoim dość niedługim życiu, zajmował się taką muzyczną nadprodukcją.

On wypuszczał z siebie jakieś niemożliwe do wyobrażenia masy muzycznych utworów. Był jakąś taką tubą, przez którą to, co ze świata muzyki, który jest dość podobnie skonstruowany jak świat matematyki, że to jest jakaś równoległa rzeczywistość obok naszej, był przez jego umysł, pchały się jakieś właśnie lawiny tej muzycznej materii. Oprócz tego inne swoje osobliwości, już nie będę się rozgadywał o nim.

Tu zaznaczyłem Księżyc, że we wspólnej relacji były nie tylko Księżyc z Plutonem, ale także Księżyc z Saturnem lub Pluton z Saturnem. Widzimy, że to się dzieje przez aspekt oktyl, między tą koniunkcją tytułową a Saturnem. Ta uwaga nam się przyda za chwilę.

Następny wielki niby Niemiec, ale naprawdę wtedy taki Szwab bardziej. Też kiedy żył to jeszcze Niemiec w obecnym sensie nie było. Oczywiście członek wspólnoty językowej, luźnej wspólnoty językowej niemieckiej można powiedzieć, Friedrich Hölderlin.

Friedrich Hölderlin, który... Znaczy muszę się wytłumaczyć, dlaczego go wziąłem. Dlatego, że go lubię. To raz.

Znaczy on... Nie wiem, za co się wziąć. Znaczy nie wiem, od czego zacząć jego analizę. Hölderlin ma to do siebie, że w Polsce o nim wspominano, znaczy o nim czytywano jako refleks różnych lektur niemieckich, natomiast jego twórczość pozostawała niedostępna, oprócz tych, którzy niemiecki znają i jeszcze przy okazji interesują się, siedzą w poezji, ponieważ jego twórczość jest hermetyczna.

Znaczy jest hermetyczna podobnie jak twórczość w Polsce, już nie mówię o współczesnych poetach, którzy wszyscy są hermetyczni, bo nie można obecnie być poetą i nie być hermetycznym. To jest warunek konieczny. Nawet jak Norwid na przykład jest hermetyczny, no więc Hölderlin podobnie, tylko że no tak, powiedzmy, że podobnie hermetycznie.

Trudny do zrozumienia poza tym kręgiem kulturowym. Z wykształcenia był filozofem i był kolegą ze studiów, po studiach z ówczesnymi wielkimi klasykami niemieckiej filozofii. Tutaj napisałem, że widzimy z tych dat, że żył dość długo, żył 73 lata, pisał 10 lat, przez 10 lat tylko tworzył od 93, łatwo policzyć, miał 20 lat wtedy, przez 10 lat do następnej daty, kiedy popadł w chorobę umysłową, która się stopniowo nasilała, aż go wyłączyła z życia, czy on spędził większość czterdzieści lat dorosłych, dojrzałych swojego życia utrzymywany przez sąsiadów, w każdej rodzinie już nie zawsze był, w jakiejś chałupce zbudowanej w dawnej fortyfikacji.

Tutaj od razu jak mówię o tym, o szczegółach jego biografii, to napisałem godzinę urodzenia, czy okazało się i to dzisiaj zajrzałem. Byłem przywiązany do jego horoskopu, do tak rysowanego horoskopu i wydawało mi się, że jest to w miarę pewny horoskop, natomiast okazało się też, zapewne dość niedawno Astro Data Bank wpisał, że godzina urodzenia nieznana i tutaj napisane, że poprzednio ta pozycja w katalogu miała datę 11.59, czyli minuta przed północą. Taeger tak cytował Ebertina, czyli w zbiorach Ebertina, niemieckiego astrologa znalazła się taka godzina, czy minuta przed północą, która okazała się nie mieć udokumentowanego pochodzenia.

Więc tak naprawdę nie wiemy i horoskop Hölderlina czeka na dobrą rektyfikację. Myślę, że też nie jesteśmy w tym momencie pewni, czy ta koniunkcja Księżyca z Plutonem była ścisła, bo jeżeli on się urodził wcześniej tej daty 20 marca, to Księżyc był gdzieś wcześniej. Ta koniunkcja mogła być, mogło jej nie być, mogła być ścisła, mogła nie być ścisła.

Zakładając, że on miał tę koniunkcję w Koziorożcu, dawała mu wgląd, wrażliwość, wgląd w jakieś podstawy bytu, podstawy takiego konkretnego istnienia, bo o tym są jego wiersze. Znaczy o czymś w świecie, co jest, a mogłoby nie być. Coś, co jest, a mogłoby być inne.

Więc to jest taka ciągłe wątpienie w konkret, w realność, a jednocześnie afirmacja tej realności, coś takiego. Tu przy okazji można podejrzewać, że zbytnia napiętnować, zbytne napięcie tej binastrii, czy zbytnia ścisłość tej koniunkcji może dawać efekty, przy których psychika człowieka, czy daje takie przeciążenia, których psychika człowieka danego nie wytrzymuje. Widzimy tutaj, że do tego punktu, prawda, Księżyc Pluton, do samego Plutona powiązane z nim były Merkury, Słońce, Wenus.

Był to taki rodzaj obciążenia. Jeszcze się pochwalę, polecam taką książkę. O, tutaj będzie ją widać, nie jest odwrotnie.

Znaczy ja widzę odwrotnie, ale wy chyba widzicie prawidłowo. Friedrich Hölderlin. Co się ostaje, ustanawiają poeci.

To jest tytuł tego zbioru i jednocześnie fraza chyba z najbardziej znanego jego wiersza, który jest w tym zbiorze. To jest tom dwujęzyczny po polsku i po niemiecku. Stronę polską można traktować po prostu jako podręczny słownik niemieckiego.

W przykładach jednak jego poezja ginie. Dobrze, ale gdzieś tam ten element skrajności, wyjścia poza granicę, wyjścia poza granicę tego, co przyjęte w jego epoce. On oczywiście był bardzo długo nierozumiany, nieczytany, późno odkryty.

Kolejny poeta, tym razem wcześniej odkryty, wcześniej sam się odkrył z wielkim impetem, śpiewając swoje wiersze wielkim głosem. Ale zmarł młodo, w tym dziwnym wieku, 27 lat czy około 27. Jim Morrison.

Jim Morrison i dlatego dzisiaj radziłem w ramach przygotowania posłuchać jego utworów. Jim Morrison miał co? Miał kwadraturę. Miał po pierwsze Plutona, był plutonikiem podwójnym, bo Pluton był u niego wzmocniony przez pozycję lokalną, czyli przez położenie na descendencie.

Położenie Plutona na osiach jest zawsze podejrzane, ponieważ Pluton lubi być za wysoko lub za nisko nad ekliptyką. Wtedy był wyżej niż by wynikało z tego obrazka. To znaczy tu na obrazku Pluton jest poniżej descendentu, jest poniżej.

Natomiast jak się zajrzy do tabeli ze współrzędnymi topocentrycznymi, to widać, że Pluton był plus jeden stopień nad horyzontem, czyli praktycznie był na descendencie, był na zachodnim horyzoncie podczas narodzin. Godzina urzędowo zapisana z dokładnością do pięciu minut, czyli to raczej nie ma wątpliwości. No i był pod kwadraturą od Księżyca, czyli był aktywowany przez... Przepraszam, bo napisała Tygrys Maj, wszystkie planety są w punktach harmonicznych, ale to była mowa o Hölderlinie, nie Morrisonie.

Hölderlin miał wszystkie, czy miał wszystkie? Ja tak gołym okiem widzę, że nie wszystkie, ale to zostawmy na razie. Z wyjątkiem Jowisza miał wszystkie. Dobrze, wracamy do Morrisona.

Więc Plutonikiem był potężnym. No i właśnie, zalecałem w ramach przygotowania posłuchać jego przynajmniej jednej piosenki pod tytułem The End i zajrzeć do jego poezji, która została jego wiersza, który on tam śpiewa, który został dość dobrze przetłumaczony na polski w tekstowo.pl, gdzie widać, że jak ktoś zna angielski, także słyszy słowa piosenki, to nie musi zaglądać. To jest opowieść o kimś, kto zabił ojca, matki i w ogóle rodzinę zamordowaną.

Mówi, father, yes, son, odpowiada son, I want to kill you. Potem jest taki wrzask, kiedy członkowie rodziny są zabijani. To jest tego rodzaju poezja.

Jim Morrison nie zabił. Widzimy tutaj ten eksces plutoniczny, to wyjście poetyckie, deklarowane, słowne, ale też przy użyciu muzyki wprowadzającej w takie wibracje odlotowe, poetycko wyrażone, językowo wyrażone nastroje ekstremalne, to znaczy nastroje te, o których tutaj pisałem na tym obrazku, że transgresywny wyjście poza... I tam znowu jest Księżyc i Pluton, czyli w tym jednym ze sztandarowych jego przebojów jest mowa o czymś podobnym do Frantika Polańskiego, że oto jest dom, o świcie wstaje morderca, ubiera się, idzie do pokoju rodziców, przekracza barierę, przestaje być człowiekiem, zaczyna mordować. Więc o tym śpiewał Jim Morrison, ale jednocześnie było to, tu jeszcze zauważmy jeden szczegół, znaczy ja bym nie chciał z niego robić... Przepraszam, to jeszcze dalej.

Nie chciałbym z niego robić zboczeńca. Zwróćmy uwagę na ten zestaw planet, który u niego był w pierścieniu kwadraturowo-oktylowym. Księżyc z Plutonem, ale na dwusiecznej, czyli w midpunkcie tej kwadratury, powiązany z obu skrzydłowymi planetami przez oktyle, leżał Saturn.

Czyli co się stało? Znaczy na jaką sytuację horoskopową wskazuje, sytuację planetarną wskazuje horoskop urodzeniowy Morrisona? Że z jednej strony jest Księżyc, czyli sprawy bliskie, sprawy, z którymi ja, podmiot liryczny, się identyfikuję. Padło na mnie. A z drugiej strony jestem wykładnikiem, jestem delegatem.

Czego? Sił Saturna i Plutona. A siły Saturna i Plutona kojarzą nam się przede wszystkim z saturnowo-plutonowymi epokami, które następują, zmieniają się co 34 lata średnio i powodują totalną rozpierduchę stosunków w świecie. Wtedy wybuchają wojny albo ich ekwiwalenty, które powodują, że jedne imperia padają, a inne wychodzą na prowadzenie.

Organizacje się zawiązują, a inne odchodzą. Właśnie jest totalna przemieszka w świecie i on się urodził jako wyraziciel przemieszki. Ta przemieszka, w której on brał udział i w której był bardem, nie była saturnowo-plutonowa, tylko była uraniczno-plutonowa, bo jego twórczość, w zasadzie całe jego twórcze i dorosłe życie do 1971 roku wypadło na epokę tej hipisowskiej rewolucji, czy młodzieżowej rewolucji.

I on był, która trwała podczas, w tym momencie, z których wieloro z was, przepraszam, starsza frakcja uczestników/uczestniczek Astroakademii urodziła się w tamtych czasach. Młodsza już dawno przestała je pamiętać. Kiedy w drugiej połowie lat 60., 1960.

była koniunkcja Plutona z uranem, czy urana z Plutonem z niej. W paru momentach z dodatkiem, w przesileniach z dodatkiem Saturna i Jowisza. No i wtedy Morrison działał jako delegat pokolenia, które odrzuciło świat swoich ojców.

Jako pokolenie dokonało przejścia przez te granice, w zasadzie wszystkie trzy granice. Granice egzotyki, granice wizji, granice niebezpieczeństwa. On również przekraczał wszystkie te trzy granice i o tym śpiewał Jim Morrison.

Był delegatem. Tu jest w ogóle też problem, jak to się dzieje, co trzeba mieć w horoskopie, żeby stać się delegatem pewnej historycznej tendencji. W ogóle stać się delegatem pewnej kosmicznej siły.

Ale tego nie rozwiążemy na poczekanie. Dobrze, kończy się czas ostro, więc musimy się streszczać. To jest horoskop.

No właśnie pierwsza kobieta w tym towarzystwie, Amelia. Przeczytajmy po niemiecku, Earhart. Nie wiem, jak to czytać po angielsku.

Była Amerykanką, zginęła. Urodziła się bardzo dawno temu. Gdyby żyła długo, to też by już nie żyła.

Zginęła mając lat 40. Znaczy inaczej, nie zginęła, zaginęła. Zginęła w trakcie zamierzonej, zaczętej podróży samolotem na około świata.

Ponieważ była lotniczką. Tutaj podziwiamy. Piękna kobieta.

Taka, że można się zakochać. Potwierdzam, jako mężczyzna, że można się natychmiast zakochać. Zwłaszcza za uśmiech.

Ma komplet w twarzy i w uchwyconym ruchu. Ma komplet cech znaku lwa. I tego lwa ma słońce w lwie.

Widzimy na samym początku. Lew jak z obrazka. Amelia Earhart.

Nie powiem po angielsku. Była lotniczką i była pierwszą kobietą, która wsiadła za Lindenbergiem kilka lat po nim. Przeleciała przez Atlantyk samodzielnie.

Sama na samolocie. I wybrała się w podróż dookoła świata. W pierwszy przelot wzdłuż kuli ziemskiej.

Na około ziemi wzdłuż równika. I samolot zaginął lecąc na wschód przez Pacyfik. Z Nowej Gwinei.

Zobacz z całego państwa. W ostatnich miesiącach rozeszła się sensacja, że jakaś ekipa poszukiwawcza znalazła obiekt na dnie oceanu, którego współrzędnych nie podała. Zapewne, żeby nikim nie przeszkadzał.

Nie wjeżdżał jakimś batyskafem, podnośnikiem, który może być jej samolotem leżącym na dnie. Ale nie wiadomo jak głęboko. I to prawda, to były tereny wojny.

To było jak parę lat potem. Tam trwała wojna Ameryki i Australii z Japonią. Więc te samoloty gęsto padały na dno.

Mało prawdopodobnie. Nie wiadomo. Amelia Earhart, która urodziła się nie tylko podczas tej ekstremistycznej koniunkcji Księżyca z Plutonem, ale również Księżyc był jednym z ulubionych naszych punktów harmonicznych, mianowicie w ognistym punkcie pięciokrotnym 12 bliźniąt, który to punkt jest punktem uwodzicielskich kobiet i awanturniczych mężczyzn.

A ona była, nie wiem jakie miała inne cechy, ale wygląd miała bardzo uwodzicielski. No i pędziła życie bardzo awanturnicze. Więc niekoniecznie awanturnicze mężczyźni, ale również awanturnicze kobiety.

I tutaj też miała obok Wenus, obok miała Neptuna, więc tutaj Neptun jako ten ciągnący w dal, ale także miała koniunkcję Saturna z Uranem. Tu się dużo dzieje w jej horoskopie, więc nie będę tego wszystkiego omawiał. Słońce na początku lwa, które się bardzo wypisało na jej twarzy.

No i ta koniunkcja wpadnie ścisła Marsa z Jowiszem, która odpowiada za Mars wpadnie poparty Jowiszem w luźnym, bo luźnym, ale jednak aspekcie z Plutonem. To jest to żelastwo, ta maszyneria, maszyneria nad którymi ona panowała, które były jej posłuszne, a w końcu przestały być posłuszne. Piękny horoskop i bardzo dobrze ilustrujący nasze tezy.

Co tu jeszcze jest, co jeszcze przygotowałem? Bo jeszcze przygotowałem parę punktów, ale one są puste dalej, czyli zapomniałem wykasować, dalej nie ma. Tu jeszcze przygotowałem listę wydarzeń, ale to może sobie każdy... To są wydarzenia historyczne podczas koniunkcji Księżyca z Plutonem. One mają to do siebie, że ta koniunkcja jest częsta.

Ta koniunkcja Księżyca z Plutonem, jak wszystkie aspekty Księżyca, jest częsta, Księżyc przez koniunkcję z Plutonem przechodzi codziennie, przechodzi również dzisiaj, podkreślam, dzisiaj Księżyc jest pod koniec, że dobiega do zera wodnika i za chwilę wejdzie w koniunkcję z Plutonem, a może już wszedł i to się dzieje co miesiąc, a inne aspekty się wyświetlają jeszcze częściej, także to nie jest nic dziwnego. Wobec tego ta lista również nie jest niczym dziwnym i skąd się ona wzięła? Ona się wzięła stąd, że po pierwsze jakaś pula, jakaś seria wydarzeń została uznana, mówi analiza wariancji, że jeszcze nie wszedł w koniunkcję, ale zaraz wejdzie, znaczy do wodnika i w koniunkcję, skąd się wzięła ta lista? Z jednej strony jakąś, jaką w pulę wydarzeń historycznych ja i inni z Astro Akademii, jak na przykład Fabrycy uznali za, albo Lola uznali za na tyle ważne, żeby je wciągnąć do naszej kolekcji, więc musiały się czymś wyróżniać. Dwa, przeważnie wciągamy wydarzenia historyczne na listę i w ogóle się nimi interesujemy, ponieważ są jakoś gwałtowne, a przede wszystkim wystają ponad normę, wobec tego gdzieś tam są już u progu, u podstaw nacechowane pewną niezwykłością, pewną wyjątkowością, więc w zasadzie wszystkie powinny być, mieć coś z binastrii Księżyc Pluton, ale widzimy, że i tak te wydarzenia, które, i one się nie, te wydarzenia nie są grupowane w jakieś duże w czasie bloki, w jakieś rozciągłe bloki.

One są punktowe, tak jak każda chwilowe, prawda, parugodzinne, tak jak każda koniunkcja Księżyc Pluton i widzimy, że ta lista jest charakterystyczna, ta reakcja jest charakterystyczna przez to, że te wydarzenia są prawie bez wyjątku jakoś bolesne, jakoś są przykre, prawda, przykrość sprawiają. Zaczyna się od rzezi, jaką Cortez sprawił ludności Meksyku, rzezi, że rzeki krwi płynęły. Dalej jest kryzys gospodarczy przez ludzką zachłanność.

Dalej jest coś podobnego, tylko że niezrealizowane jako zdobycie Meksyku, ponieważ gdyby Pugaczow zdobył Kazań, to też by krew płynęła strumieniami, a tak płynęła pod murami. To jest wydarzenie, pierwszy rejs kolejowy, prawda, to należałoby się przyjrzeć powstanie Tajpingów, wojna francusko-pruska, powstanie Mahdiego, krwawa środa 1906 w Łodzi u nas podczas burzliwych wydarzeń roku 1906, kompletnie zapomnianego obecnie. Powstanie anarchistów i nieudany pucz bolszewików w lipcu, 1917. roku, kiedy Lenin musiał uciekać z Rosji. Dalej po paru latach powstanie w Kronsztadzie bolszewicy, służba bolszewików przeciwko rządowi bolszewików. Czarny czwartek, czyli coś podobnego do Tulipomanii, czyli załamanie się akcji na giełdzie.

Pierwsza wojna, inicjacyjna wojna izraelsko-arabska w 1948 roku. Pierwsze wejście na K2, no tak, trafiło się. Zbudowanie muru berlińskiego, no też przykre i bolesne.

Woodstock Festival, festiwal w Woodstocku. To naprawdę nie przykry, ale też nacechowany swoją wyjątkowością. Smartfon nie komentuje, znaczy były kolejki, był przełom.

Koniunkcja Księżyca z Plutonem jakoś tak na krzywy ryj się dołączyła do tego. To jest prywatne wydarzenie, więc nie włączam do środka. Ustawa Kagańcowa w Polsce, dyscyplinująca sędziów, sankcje na Rosję.

No i ostatnie najmłodsze wydarzenie w poprzednim, znaczy miesiąc księżycowy temu, tak, miesiąc księżycowy temu wywiad Carlsona z Putinem. Znamy więc. Jest taka agresywna nadzwyczajność w przytłaczającej większości tych wydarzeń.

Dobrze. Brakuje nam najcenniejszej części, która się nie obędzie z wielu powodów, mianowicie analizy, wycieczek do naszych własnych horoskopów. Ale tu już liczę na własną inicjatywę.

Ja też chętnie wezmę w tej dyskusji, ponieważ obie te planety Księżyc i Plutona mam, chociaż tego nie widać w zwykłym horoskopie, ale mam je tak, jak miał Pluton w horoskopie Morrison na zachodnim horyzoncie, na descendencie szeroko rozumianym. Pluton zachodził, Księżyc zachodził, chociaż nie były w aspekcie. Jeszcze przeczytam, co było tutaj pisane.

Saskia dopowiada, znaczy jeszcze raz, o Mozarcie mówiła Tygrys Maj, że wszystkie planety w punktach harmonicznych. Zaraz sprawdzimy. Dziwna mówi, i nie tylko zabił.

Tak, zgadzamy się, nie tylko zabił. Odgłosy w tle tej piosenki Morrisona mówią, że nie tylko zabił. Analiza wariancji mówi perwersja.

Tak, odbywa się tam perwersja. Analiza wariancji dopowiada o Morrisonie, że był w środku tej rewolucji. Był, bo miał horoskop delegata do rewolucji.

Saskia dopowiada, że w wywiadach Morrison mówił, że jego rodzice nie żyją, co było nieprawdą. Bardzo dziękuję za to uzupełnienie, ponieważ powinienem był to powiedzieć i wiedziałem o tym, a nie powiedziałem. Dobrze, że zostało to powiedziane.

Tak, on utrzymywał i mówił w wywiadach, i pisał w CV, że jego rodzice nie żyją. Amelia mówi, lola, wspaniała osobowość. Zgadzam się, chociaż nie wiem, czy była w życiu prywatnym do wytrzymania.

Lola mówi, co powiedziała Amelia Earhart, nigdy nie rób rzeczy, które inni mogą i chcą robić, jeśli są rzeczy, których inni nie mogą lub nie chcą robić. I to jest cała Amelia Earhart, jej słońce na początku lwa i jej koniunkcja księżyca z Plutonem w tym punkcie ognisto-pięciokrotnie ognistych awanturników. Nigdy nie rób rzeczy, które inni mogą i chcą robić, jeśli są rzeczy, których inni nie mogą lub nie chcą robić.

Ja jestem wyjątkiem i wyjątków życzę sobie, pragnę, chcę, powiedziała Amelia Earhart. Bardzo dziękuję. Do zobaczenia i do usłyszenia.

I do spotkania na forum.

2024-03-06. Wojciech Jóźwiak. Cykl: Binastrie